قانون طلاق در نروژ
ازدواج به صورت رسمی با جدایی قانونی یا طلاق پایان میابد. هر دو طرفین، چه مرد و چه زن، می توانند درخواست جدایی یا طلاق بدهند. در نروژ شما باید خودتان برای جدایی قانونی یا طلاق به استاندار ("Fylkesmannen") درخواست دهید.
حتی زمانی که یکی از طرفین رضایت ندارد، طلاق یا جدایی قانونی امکان پذیر است. وقتی برای جدایی یا طلاق اقدام می کنید، نیازی نیست دلیلتان را برای پایان دادن به ازدواج توضیح دهید.
برای پذیرفته شدن طلاق، زوج باید هر دو حداقل یک سال به صورت قانونی جدا باشند یا اینکه در دو سال گذشته با یکدیگر زندگی نکرده باشند. یک مورد استثنا این است که شما قربانی خشونت و/یا سوء استفاده هستید یا فردی که با او ازدواج کرده اید، با فرد دیگری نیز ازدواج کرده باشد. در این صورت می توانید در دادگاه محلی برای طلاق اقدام کنید.
اگر زوج فرزند زیر 16 سال داشته باشند، باید قبل از اینکه به صورت قانونی جدا شوند یا طلاق بگیرند درخواست حکمیت و داوری کنند. "حکمیت و داوری" به این معنی است که زوج باید با یکدیگر ملاقات کنند و توافق نامه ای امضا کنند در مورد اینکه چه کسی مسئول کودک خواهد بود، اینکه او باید کجا سکونت داشته باشد و سایر مواردی که برای کودک مهم است. حکمیت و داوری در دفاتر مرکز محلی خدمات مشاوره خانواده انجام می شود. این خدمات به صورت رایگان ارائه می شوند.
حمایت
بعد از طلاق، هرکدام از طرفین مجدداً مسئول زندگی خودش است. در بعضی شرایط خاص، شما و همسرتان ممکن است ملزم به ادامه تأمین همسر سابق از نظر مالی باشید. اگر به اطلاعات بیشتری نیاز دارید، می توانید با Nav یا یک وکیل تماس بگیرید. همچنین می توانید از خدمات مشاوره استفاده کنید.
بر اساس یک قانون اصلی، اگر شما و همسر سابقتان کودک زیر 18 سال دارید، و یکی از شما نمی خواهد با آن کودک زندگی کند، والدینی که با کودک زندگی نمی کند باید هزینه زندگی والدینی که با کودک زندگی می کند را پرداخت کند. به این کار "حمایت از کودک" گفته می شود.
وقتی والدین قبل از طلاق یا جدایی برای حکمیت و داوری با یکدیگر ملاقات می کنند، باید در مورد اینکه چه کسی از کودک مراقبت کند (قیم کودک)، کودک کجا زندگی کند و هرکدام از والدین باید چه مدت زمانی را با کودک بگذرانند با یکدیگر به توافق برسند. اگر والدین نتوانند به توافق برسند، دادگاه ممکن است برای آنها حکم صادر کند.
ارسال پرونده به دادگاه ممکن است هزینه زیادی داشته باشد. اگر درآمد سالیانه تان کمتر از مبلغی خاص باشد، دولت بخشی از هزینه های وکیل را تقبل می کند. به این کار "کمک قانونی" گفته می شود. لازم است برای دریافت هزینه های تحت پوشش اقدام کنید. این درخواست باید به استاندار ارسال شود.
