Niektóre pary nie mogą mieć dzieci. Trudności związane z poczęciem dziecka mogą dotyczyć zarówno mężczyzn, jak i kobiet.
Jeśli z partnerem/partnerką bezskutecznie staracie się o dziecko od co najmniej roku, możecie uzyskać pomoc w ustaleniu przyczyny. Najpierw musicie skontaktować się z waszym lekarzem pierwszego kontaktu.
W Norwegii leczenie niepłodności jest dostępne dla małżeństw i par żyjących w stałych związkach - zarówno dla par składających się z mężczyzny i kobiety, jak i z dwóch kobiet.
Metody leczenia
Istnieją różne metody leczenia bezpłodności. Tylko wyspecjalizowani lekarze mają prawo do przeprowadzania leczenia niepłodności.
Jeśli nie jesteście małżeństwem, leczenie niepłodności może mieć miejsce jedynie, gdy:
- tworzycie stały związek,
- jest pewne, że osoba nie będąca w ciąży będzie sprawować władzę rodzicielską nad dzieckiem.
W leczeniu niepłodności wykorzystuje się zwykle spermę męża lub partnera (mężczyzny).
W przypadku, gdy:
- Twój mąż/partner nie produkuje wystarczającej ilości spermy,
- nie powiodło się leczenie z wykorzystaniem spermy męża/partnera,
- para lesbijska (kobieta i kobieta) chce mieć dziecko,
można wykorzystać spermę innego mężczyzny.
Udzielanie informacji i konsultacje
Koszty
Koszty badania ustalającego przyczyny bezpłodności
Na początku lekarz/lekarka sprawdza, dlaczego para nie jest w stanie mieć dzieci. Para musi pokryć zwykłe koszty takich wizyt i testów, a koszty je przekraczające są pokrywane przez system ubezpieczeń społecznych.
Koszty leczenia niepłodności
Lekarz/lekarka w oparciu o badania i testy decyduje, jaki rodzaj leczenia niepłodności jest najlepszy. Czasami lekarz/lekarka może przepisać parze leki.
Norweski system ubezpieczeń społecznych pokrywa koszty następujących metod leczenia:
- terapia hormonalna,
- zapłodnienie,
- zapłodnienie in vitro (metoda IVF i ICSI),
- genetyczna diagnoza embrionu przed jego wszczepieniem do macicy.
Aby uzyskać zwrot kosztów, należy złożyć wniosek.
W przypadku skierowania od lekarza specjalisty i przyznania leczenia, pokryte zostaną koszty maksymalnie trzech prób na dziecko.