Adopcja jest procesem, w wyniku którego stajesz się prawnym rodzicem dziecka, które nie jest Twoje własne. Rodzice adopcyjni to rodzice prawni dziecka. Gdy zaadoptujesz dziecko, nie ma ono już żadnych więzów prawnych z rodziną biologiczną (rodzoną).
W Norwegii można adoptować dziecko:
- którego się nie zna,
- które się zna,
- które pochodzi z innego kraju.
Można również adoptować dziecko swojego współmałżonka lub osoby, z którą się żyje.
Warunki adopcji w Norwegii
Aby dziecko mogło zostać zaadoptowane w Norwegii, rodzice sprawujący władzę rodzicielską muszą się na to zgodzić. Dziecko starsze niż 12 lat musi samo wyrazić zgodę na bycie adoptowanym.
Dziecko adoptuje się na zawsze. Oznacza to, że nie można oddać dziecka, jeśli pojawią się problemy lub dziecko okaże się inne, niż sobie to wyobrażałeś/wyobrażałaś.
Adopcja dziecka
Prawo pośredniczenia w adopcji w Norwegii
W Norwegii prawo pośredniczenia w adopcji ma tylko centralny organ ds. adopcji (Norweski Departament ds. Dzieci, Młodzieży i Rodziny, Bufdir) i niektóre organizacje. Trzy zatwierdzone agencje adopcyjne to: Adopsjonsforum, Verdens Barn i InorAdopt.
Kto może adoptować dziecko?
Dzieci mogą być adoptowane przez pary małżeńskie, osoby żyjące ze sobą, a także osoby nieposiadające partnera. W Norwegii pary jednopłciowe również mogą adoptować dzieci.
Co do zasady, para musi wspólnie adoptować dziecko. Oznacza to, że obie osoby muszą chcieć wziąć na siebie odpowiedzialność rodzicielską za dziecko.
Dziecko można adoptować nawet wtedy, gdy już jest się rodzicem.
Oddanie dziecka do adopcji
Wyrażenie zgody
Do adopcji można oddać dziecko, które ukończyło dwa miesiące. Rodzice sprawujący władzę rodzicielską muszą zgodzić się na adopcję. Jeśli chcesz oddać dziecko do adopcji, możesz skontaktować się z centralnym organem ds. adopcji jeszcze przed porodem, aby uzyskać informacje na temat tego, jakie formy pomocy możesz otrzymać.
Utrata wszystkich praw
Adopcja jest trwała i nie można jej cofnąć. Jeśli dziecko zostanie zaadoptowane, w świetle prawa nie będziesz już z nim związany/związana. Nie masz już obowiązków rodzicielskich wobec dziecka i nie masz prawa widywać się z dzieckiem i sprawować nad nim opieki.
Dowiesz się, gdzie mieszka dziecko i kto je adoptował. Rodzice adopcyjni są zobowiązani do powiedzenia dziecku, że zostało adoptowane.
Gdy adoptowane dziecko kończy 18 lat, ma prawo zostać poinformowane przez centralny organ ds. adopcji, kim są jego biologiczni rodzice. Organ ds. adopcji wyśle dziecku pismo informujące je o tym prawie.
Prawo do informacji
Jeśli chcesz adoptować dziecko urodzone w Norwegii lub za granicą, możesz uzyskać informacje od organu ds. adopcji w regionie, w którym mieszkasz.
Organ ds. adopcji przeprowadza obowiązkowe kursy przygotowujące do adopcji, ocenia osoby ubiegające się o adoptowanie dziecka i decyduje, kto zostanie zatwierdzony jako rodzice adopcyjni.
Adopcja dzieci z zagranicy
W Norwegii i ponad 60 innych krajach obowiązują określone przepisy dotyczące ochrony dzieci w odniesieniu do adopcji międzynarodowych. Dzieci z zagranicy mogą być adoptowane w Norwegii jedynie wtedy, jeśli nie mogą zostać adoptowane w kraju pochodzenia.
Dzieci w wieku poniżej 18 lat, które zostają adoptowane do Norwegii, w momencie adopcji automatycznie uzyskują norweskie obywatelstwo, jeśli jeden z rodziców adopcyjnych (lub obydwoje) jest obywatelem Norwegii.
