Każdy sam decyduje o swoim ciele i o tym, jaki rodzaj dotyku dopuszcza, a jakiego nie akceptuje. Dotyczy to również dotyku ze strony członków rodziny czy Twojej partnerki/ Twojego partnera. Zabronione jest, aby ktoś dotykał Cię wbrew Twojej woli lub zmuszał Cię do czynności seksualnych. W ustawie nazywa się to „wykorzystywaniem seksualnym“.
Nikt nie ma prawa stosować przemocy ficzycznej, psychicznej ani przemocy seksualnej wobec partnerki/ partnera. To oznacza, że zabronione jest bicie partnerki/partnera, grożenie jej/jemu czy gwałt na niej/nim. Zabronione jest również zamykanie partnerki/partnera w pomieszczeniu i więzienie wbrew jej/jego zgody.
Pomoc policji i ośrodków wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie
Osoby będące sprawcami przemocy seksualnej zostaną ukarane.
Jeśli jesteś ofiarą przemocy w związku lub małżeństwie, możesz udać się bezpośrednio na policję.
Możesz również uzyskać pomoc od ośrodka wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie (krisesenter). Są to placówki, w których kobiety, mężczyźni i dzieci będące ofiarami przemocy lub zagrożone przemocą mogą uzyskać ochronę i pomoc. W Norwegii istnieje prawo, które stanowi, że w każdej gminie musi istnieć ośrodek wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie.
Przemoc motywowana honorem
Przemoc motywowana honorem polega na tym, że ludzie wykorzystują przemoc, aby wyegzekwować ich ideę honoru własnej rodziny, religii lub tradycji. Przykładami tego rodzaju przemocy są:
- przemoc fizyczna (np. bicie ludzi),
- przemoc seksualna (np. dotykanie partnera/partnerki wbrew jego/jej woli),
- presja psychologiczna (np. grożenie partnerowi/partnerce),
- wymuszone małżeństwo,
- honorowe morderstwo.
Jeśli uważasz, że zagraża Ci coś takiego, możesz udać się bezpośrednio na policję. Istnieją także inne miejsca, w których można uzyskać pomoc.
