تغییرات در زندگی
پدر و مادر شدن زندگی شما را کاملاً تغییر میدهد.
احتمالا:
- مسئولیت سنگینی را در قبال نوزاد احساس میکنید، که از لحاظ تغذیه، مراقبت و عشق به شما وابسته است؛
- در مورد احساسات و نیازهای نوزاد، نامطمئنید و احساس ترس دارید. به مرور زمان خواهید توانست ارزیابی صحیحی داشته باشید؛
- دچار کمبود خواب هستید، زیرا شبها باید بیدار شوید؛
- دچار مشکل تغذیه کودک با شیر خود هستید (زنان)؛
- نگران آینده اید؛
- مجبورید عادتها و سرگرمیهای گذشته را کنار بگذارید؛
- مجبورید کارهایتان را با دقت بیشتری برنامه ریزی کنید.
زندگی اجتماعی
امکان دارد تماسها و روابط اجتماعیتان تغییر کند. مثلاً ممکن است:
- بخواهید وقت زیادی با نوزادتان بگذرانید؛
- با افراد جدیدی آشنا شوید که آنها هم بچه دارند؛
- به خانه جدیدی نقل مکان کنید و همسایگان جدیدی داشته باشید؛
- مجبور شوید پیشاپیش برای خیلی کارها برنامه ریزی کنید: ممکن است از کثرت بعضی از ارتباطاتتان کاسته شود.
پدر و مادر نوزاد هر دو این تغییرات را تجربه میکنند.
وجود تغییرات عادی است. تطبیق دادن خود با موقعیت جدید، کمی زمان میبرد.
مشکلات عاطفی پس از زایمان
پس از زایمان، با شرایط دشواری روبرو خواهید شد. برای مقابله با این شرایط می‌توانید از مرکز بهداشت عمومی و پزشک خانوادگی خود کمک بگیرید. اگر به‌خوبی آماده شوید، می‌توانید این شرایط را آسان‌تر پشت سر بگذارید.
زندگی به همراه نوزاد ممکن است دشوار باشد. شما احتمالاً دچار مشکلات زیر خواهید شد:
- خستگی
- فرسودگی
- سرخوردگی
- اضطراب
- خشم
پس از زایمان، ابتلا به این مشکلات امری طبیعی است. همچنین، باید دقت کنید که این شرایط عاطفی تاثیری بر کودک نگذارد. گاهی ممکن است چنان سرخورده شوید که نتوانید به‌درستی از کودک‌تان مراقبت کنید. هر نوع حرکت خشن ممکن است سبب تحمیل آسیب جسمی و روانی به کودک شود.
تکان دادن نوزاد ممکن است سبب تحمیل آسیب دائمی یا حتی مرگ شود. در بدو تولد، سر کودک سنگین و عضلات گردن او ضعیف است. به همین دلیل، کودک در برابر تکان و حرکات ناگهانی بسیار آسیب‌پذیر است.
هر سال، کودکان بسیاری بر اثر تکان ناگهانی یا آزار جسمی جان می‌بازند.
اگر فکر میکنید که قادر به کنترل احساسات شدید خود نیستید، می‌توانید اقدامات زیر را امتحان کنید:
- کودک را به پشت روی سطح صاف و ایمنی بخوابانید و اندکی استراحت کنید.
- از همسر، یکی از اعضای خانواده، یا یکی از دوستان بخواهید که مدتی از کودک مراقبت کند تا شما بتوانید کمی استراحت کنید.
- با فرد مطمئنی درباره مشکلات عاطفی خود گفتگو کنید.
همچنین می‌توانید با کارشناسان سلامت گفتگو کنید. با پزشک، پرستار عمومی یا ماما مشورت کنید.
